معنی علی مخلاتی - جستجوی لغت در جدول جو

علی مخلاتی

لغت نامه دهخدا

(عَیِ می)

ابن مصطفی دباغ حلبی شافعی. مشهور به میقاتی و مکنی به ابوالفتوح. وی محدث و ادیب و نویسنده و شاعر بود (1104- 1174 هجری قمری). او راست: 1- حاشیه بر شرح الدلائل فاسی. 2- شرح الجامع الصحیح بخاری. و نیز او را اشعاری است. (از معجم المؤلفین)

لغت نامه دهخدا

علی خلوتی

(عَ یِخَ وَ)

ابن مسلم بن محمد بن علی سلمی دمشقی شافعی خلوتی، مشهور به ابن سهروردی و مکنّی به ابوالحسن و ملقّب به جمال الاسلام. رجوع به علی سهروردی شود

لغت نامه دهخدا

علی خلوتی

(عَ یِ خَ وَ)

ابن عثمان خلوتی ضریر، مشهور به ناظم الدرر. فقیه حنفی و شاعر بود. او را ارجوزه ای است در فروع فقه حنفی، که در سال 1069 هجری قمری از سرودن آن فراغت یافت. (از معجم المؤلفین بنقل از فهرس الفقه الحنفی ص 23)

لغت نامه دهخدا

علی خلاطی

(عَ یِ خَلْ لا)

ابن احمد بن علی بن عبدالمنعم، مشهور به ابن هبل و خلاطی و ملقّب به مهذب الدین و مکنّی به ابوالحسن. رجوع به ابن هبل و مآخذ ذیل شود: معجم المؤلفین ج 7 ص 21. فهرس المؤلفین بالظاهریه. کامل التواریخ ابن اثیر ج 11 ص 116. کشف الظنون ص 1622. انباءالرواه قفطی ج 2 ص 231. تاریخ مختصر الدول ص 420. البدایه ج 13 ص 67. تاریخ الحکماء قفطی ص 238. الاعلام زرکلی چ 2 ج 5 ص 62. طبقات الاطباء ج 1 ص 304. دائره المعارف الاسلامیه ج 1 ص 292. الدارس ج 2 ص 130

لغت نامه دهخدا

معنی علی مخلاتی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما